دکتر فرشید راعی
Search
Close this search box.
شانه منجمد یا شانه یخ زده

شانه منجمد یا شانه یخ زده

شانه منجمد یا شانه یخ زده

شانه منجمد یا شانه یخ زده، به مشکلاتی اطلاق می‌شود که با محدودیت حرکت و درد در منطقه شانه همراه هستند. این مشکلات معمولاً ناشی از التهاب و تحریک عضلات، اوتارها و بافت‌های دیگر در اطراف مفصل شانه است.

شانه منجمد یا شانه یخ زده چیست؟

شانه منجمد یا “پره‌آدیسون” (Adhesive capsulitis) یک حالت پاتولوژیک است که با محدودیت حرکت و درد در مفصل شانه همراه است. در این حالت، بافت‌های اطراف مفصل شانه به طور ناگهانی التهاب می‌کنند و ترقی می‌یابند. این التهاب باعث ایجاد ترشحات بیشتر و واکنش‌های التهابی در مفصل می‌شود.

به علت این التهاب و واکنش‌های التهابی، مفصل شانه قدرت و حرکت خود را از دست می‌دهد و محدودیتی در محدوده حرکت آن ایجاد می‌شود. این محدودیت ممکن است باعث سختی و درد شدید در هنگام حرکت شانه شود. علاوه بر این، شخص ممکن است احساس قفل شدن یا تنگی در مفصل شانه کند.

 

علت ابتلا به بیماری شانه منجمد یا یخ زده

علت ابتلا به شانه منجمد هنوز به طور دقیق مشخص نشده است. با این حال، برخی عوامل و شرایط می‌توانند ریشه‌یابی کننده‌ی این مشکل باشند. عواملی که احتمالاً در ابتلا به شانه منجمد نقش دارند عبارتند از:

التهابات مفصلی:

التهابات درون مفصل شانه می‌توانند به تحریک عضلات، اوتارها و بافت‌های دیگر به دور مفصل منجر شوند و تحرک آن را محدود کنند.

 

تراکم و انقباض عضلات:

تنش یا تراکم عضلاتی که اطراف مفصل شانه را احاطه می‌کنند، می‌تواند منجر به محدودیت حرکت شانه شود.

 

صدمات و آسیب‌ها:

ضربه، سقوط یا فشار طولانی بر روی شانه می‌توانند باعث آسیب و التهاب در مفصل شانه شوند و به شانه منجمد منجر شوند.

بیماری‌های دیگر:

برخی بیماری‌ها مانند آرتریت روماتوئید، اختلالات تیروئیدی و دیابت نیز می‌توانند عامل شانه منجمد باشند یا از ابتلا به آن تشدید کنند.

 

علائم بیماری شانه منمجد یا شانه یخ زده

علائم بیماری شانه منجمد عبارتند از:

محدودیت حرکت:

یکی از نشانه‌های اصلی شانه منجمد، محدودیت کامل یا جزئی حرکت در مفصل شانه است. شما ممکن است نتوانید با آزادی دست خود را به سمت بالا، به سمت عقب، به سمت جلو و برخی جهات دیگر ببرید.

درد:

درد مزمن شانه یکی از علائم شانه منجمد است. این درد معمولاً شدید است و از دستکاری فعالیت‌های روزمره و حتی استراحت نیز احساس می‌شود. درد ممکن است تیز، سوزشی، خفیف یا مداوم باشد.

سختی و تنگی:

شخص ممکن است احساس سختی و تنگی در مفصل شانه داشته باشد. مفصل ممکن است گیر کند و به نظر برسد که قفل شده است.

محدودیت عملکرد:

بیماری شانه منجمد می‌تواند باعث کاهش قدرت و عملکرد شانه در انجام فعالیت‌های روزمره شود. مثلاً بلند کردن اشیاء سنگین، آرایش یا به دست آوردن موادی از رفت‌وآمد روزانه ممکن است دشوار شود.

تغییرات در خواب:

برخی افراد ممکن است به دلیل درد و محدودیت حرکت در شانه، مشکلات خواب داشته باشند. خواب در جای مناسب و راحت ممکن است طاقت‌فرسا شود.

مهم است بدانید که این توصیفات عمومی هستند و هر فرد ممکن است نشانه‌های متفاوتی را تجربه کند. در صورت داشتن این علائم، بهتر است به پزشک مراجعه کنید تا تشخیص دقیق شما قرار داده شود و برنامه درمانی مناسب تعیین گردد.

 

نحوه پیشگیری از ابتلا به بیماری شانه منمجد یا شانه یخ زده

متأسفانه، نحوه دقیقی برای پیشگیری از ابتلا به بیماری شانه منجمد هنوز تعیین نشده است. با این حال، می‌توانید اقدامات زیر را انجام دهید تا خطر ابتلا به این بیماری کاهش یابد:

حفظ حرکت و انعطاف‌پذیری شانه:

انجام تمرینات و ورزش‌هایی که مربوط به افزایش قدرت و انعطاف شانه می‌شوند، می‌تواند به حفظ سلامتی شانه کمک کند. مراجعه به فیزیوتراپیست و دریافت راهنمایی‌های مناسب در این زمینه می‌تواند مفید باشد.

 

اجتناب از صدمات و آسیب‌ها:

تلاش کنید از صدمات و آسیب‌هایی که به شانه می‌رسد، جلوگیری کنید. این شامل توجه به رفتارهای ایمنی در ورزش، استفاده از وسایل حفاظتی و اجتناب از فعالیت‌های خطرناک است.

مدیریت التهابات و آسیب‌ها:

در صورت بروز هرگونه التهاب یا آسیب در شانه، به موقع مراجعه به پزشک و دریافت درمان مناسب الزامی است. این می‌تواند شامل استفاده از روش‌های ضدالتهاب، فیزیوتراپی، تزریقات موضعی و داروهای تجویز شده باشد.

مراقبت از سلامت عمومی:

حفظ سلامت عمومی بدن، از جمله کنترل بیماری‌های مزمن مثل دیابت و آرتریت روماتوئید، می‌تواند به بهبود و مدیریت بهتر وضعیت شانه کمک کند.

استفاده از فعالیت‌های آرامش‌بخش:

استراحت کافی، مدیتیشن، روش‌های تنفس عمیق و فعالیت‌های آرامش‌بخش می‌توانند به کاهش استرس و تنش‌های عضلانی کمک کنند که ممکن است به بهبود سلامت شانه کمک کنند.

مهم است بدانید که این پیشنهادات به عنوان روش‌های کلی پیشگیری ارائه می‌شوند و نباید به عنوان مشاوره پزشکی شخصی در نظر گرفته شوند. در صورت داشتن نگرانی یا علائم مشکوک، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید.

نحوه تشخیص بیماری شانه منجمد یا شانه یخ زده

تشخیص بیماری شانه منجمد عموماً توسط پزشک متخصص ارتوپدی یا جراح مفصل انجام می‌شود. روش‌های تشخیصی زیر به کار می‌روند:

تاریخچه بیماری و علائم:

پزشک شما سوابق پزشکی و علائمی که شما تجربه می‌کنید را جمع‌آوری خواهد کرد. این شامل نوع و شدت درد، محدودیت حرکت و تغییرات عملکرد شانه است.

بررسی فیزیکی:

پزشک شما شانه را بررسی می‌کند و محدودیت حرکت، درد، سختی و تنگی مفصل را ارزیابی می‌کند. او ممکن است از شما در مورد محدودیت‌های حرکتی خاصی سوال بپرسد و آزمایشات فیزیکی انجام دهد.

تصویربرداری:

پزشک ممکن است از روش‌های تصویربرداری مثل اشعه ایکس، آنتروگرافی، رزونانس مغناطیسی (MRI) یا سونوگرافی استفاده کند تا نقاط ضعف و محدودیت‌های مفصل شانه را تشخیص دهد و بیماری شانه منجمد را تأیید کند.

دستورالعمل تزریقات:

برخی از پزشکان ممکن است به شما دستور دهند تا تزریق مواد خاصی مانند لیوفیلیزدهی (corticosteroids) یا محلول‌های ضد التهاب به مفصل شانه انجام دهید. این کار با هدف کاهش التهاب و درد است و می‌تواند به تشخیص و درمان بیماری شانه منجمد کمک کند.

 

درمان بیماری شانه منجمد

بیماری شانه منجمد یا تراشه شانه، یک حالت پزشکی است که با محدودیت در حرکت شانه و درد شانه همراه است. درمان بیماری شانه منجمد ممکن است شامل چندین روش باشد. اما قبل از شروع هر درمان، مهم است که بهترین گزینه را با پزشک خود مشورت کنید.

فیزیوتراپی:

فیزیوتراپی یکی از روش‌های اصلی درمان بیماری شانه منجمد است. تمرینات و تکنیک‌های خاصی در فیزیوتراپی وجود دارد که به بهبود حرکت شانه کمک می‌کنند. به طور معمول، تمرینات روزانه خانگی در بالا بردن دست، گردش مفصل شانه و افزایش انعطاف‌پذیری عضلات و بافت‌های اطراف مفصل شانه شامل می‌شوند.

آب درمانی:

آب درمانی می‌تواند در کاهش التهاب و درد شانه مفید باشد. استفاده از آب گرم و سرد به تناوب بر روی منطقه شانه می‌تواند تورم را کاهش داده و درد را کاهش دهد.

داروها:

پزشک ممکن است داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن تجویز کند تا درد و التهاب شانه را کنترل کند. همچنین، در برخی موارد، ممکن است پزشک یک تزریق موضعی استروئید برنامه‌ریزی کند تا التهاب را کاهش دهد.

تزریق کورتیکواستروئید:

در برخی موارد شدید تراشه شانه، پزشک ممکن است تزریق کورتیکواستروئید مستقیماً به مفصل شانه را توصیه کند تا التهاب را کاهش دهد و حرکت را بهبود بخشد.

جراحی:

در صورت عدم پاسخ به درمان‌های مذکور، جراحی ممکن است آخرین راه حل باشد. در یک جراحی شانه منجمد، پزشک ممکن است باز کردن و تمیز کردن فضای بین استخوان اشباع و سطح داخلی لگن با استفاده از تکنیک‌های جراحی انجام دهد.

 

کلام آخر

بیماری شانه منجمد یک حالت پزشکی است که با محدودیت در حرکت شانه و درد همراه است. اگرچه درمان بیماری شانه منجمد ممکن است طولانی و پیچیده باشد، اما با ترکیب روش‌های مختلف می‌توان بهبود قابل توجهی را دست یافت. در صورت بروز این مشکل به پزشک مراجعه کنید.

 

 

مطالب مرتبط
دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *