مراحل عمل آرتروسکوپی مچ دست

مراحل عمل آرتروسکوپی مچ دست

از آن جا که امروزه اختلالات و مشکلات مربوط به مفاصل خصوصاً مشکلات مفصلی مربوط به مچ دست و پا بسیار شایع و زیاد شده و انجام عمل‌های جراحی به صورت باز برای بسیاری از افراد ترسناک است. در این مقاله قصد داریم در مورد عمل آرتروسکوپی مچ دست که نوعی عمل جراحی کم تهاجم است صحبت کنیم. البته این موضوع به معنای این نیست که عمل جراحی آرتروسکوپی را می‌توان جایگزین عمل جراحی باز کرد، بلکه به این معناست که اگر آسیب وارد شده به ناحیه‌ی مورد نظر به نحوی بود که پزشک این پیشنهاد را داد، می‌توان از عمل آرتروسکوپی مچ دست استفاده کرد.

آرتروسکوپی مچ دست چیست؟

امروزه با پیشرفت علم و دانش در مورد بسیاری از زمینه‌های پزشکی، بشر به راه‌ها و روش‌های درمانی بسیار کمک کننده و مورد مقبولی دست یافته است. یکی از این روش‌ها آرتروسکوپی است. آرتروسکوپی مچ دست نوعی عمل جراحی است که در آن لوله‌ای بسیار باریک که سر آن دارای یک دوربین است، از طریق سوراخ و جراحتی که توسط پزشک روی بدن ایجاد شده، وارد بدن می‌شود. پس از آن پزشک از روی مانیتوری که درست رو به روی او قرار دارد می‌تواند ناحیه مورد نظر را مشاهده کند و مشکلات و اختلالات مربوط به مفاصل و دیگر ساختار‌های موجود در ناحیه مچ دست را تشخیص داده و برای ترمیم و درمان آن اقدام کند.

بعد از اینکه پزشک معالج بیماری و عارضه مشکل ساز را تشخیص داد، در صورت صلاح دید، می‌تواند سوراخ‌های دیگری روی پوست ایجاد کرده و ابزار‌های جراحی دیگری را وارد بدن و ناحیه مورد نظر کند و از این طریق اعمال ترمیمی خود را انجام داده و آرتروسکوپی مچ دست را به اتمام برساند. این نوع عمل جراحی نیز مانند دیگر روش‌ها و اعمال جراحی دارای مراحلی است که پزشک برای درمان بیمار آن‌ها را انجام می‌دهد.

اقدامات قبل از عمل آرتروسکوپی مچ دست

قبل از شروع عمل جراحی، پزشک اقدامات خاصی را برای بیمار انجام می‌دهد تا او را برای این عمل کم تهاجم یعنی عمل آرتروسکوپی مچ دست آماده کند. در ادامه به بررسی این اقدامات و گام‌ها پرداخته شده است:

در اولین مرحله پزشک دست و مچ را معاینه کرده و وضعیت آن را برای انجام عمل می‌سنجد. این کار توسط پزشک متخصص ارتوپدی انجام می‌شود.

مرحله بعدی که می‌توان از آن به عنوان مهم‌ترین مرحله یاد کرد، بررسی سلامتی بیمار در زمینه‌های مختلف و گرفتن شرح حال و سابقه‌ی پزشکی فرد است که از اقدامات ضروری قبل از عمل آرتروسکوپی مچ دست محسوب می‌شود و پزشک موظف است این گام را پشت سر گذاشته و سپس بعد از آن به عمل جراحی بپردازد.

اقدام دیگری که انجام آن ضروری و کمک کننده است، انجام آزمایشات محرک حس درد است. در این آزمایشات پزشکی مچ بیمار را در جهات مختلف حرکت می‌دهد تا محل درد را پیدا کند.

از کار‌های دیگری که ممکن است پزشک قبل از عمل آرتروسکوپی مچ دست انجام دهد، تصویربرداری است که ممکن است به روش‌های مختلفی از قبیل MRI، اشعه ایکس و غیره انجام شود.

مراحل عمل آرتروسکوپی مچ دست چیست؟

همانطور که پیش تر و در قسمت‌های قبلی به آن اشاره کردیم، عمل آرتروسکوپی مچ دست نوعی عمل جراحی است که بسیار کم تهاجم بوده و امروزه به دلیل مزایای زیادی که نسبت به عمل جراحی باز دارد، بسیار مورد استقبال بیماران و پزشکان قرار گرفته است. در ادامه با ما همراه باشید تا مراحل این نوع جراحی را با یکدیگر بررسی کنیم.

• بیهوشی

مرحله اول در انجام آرتروسکوپی مچ دست بیهوشی بیمار است. بیهوشی از راه‌ها و روش‌های زیادی ممکن است انجام شود. پزشک برای انجام این مرحله می‌تواند از انواع بی حس کننده‌های موضعی استفاده کند یا اینکه برای بیمار بیهوشی عمومی را در نظر بگیرد. در حقیقت تصمیم گیری برای این مرحله به نوع مشکل بیمار و نوع عملی که قرار است برای او انجام شود بستگی دارد.

• ایجاد برش و جراحتی بسیار کوچک در مچ دست

همانطور‌که در بخش اول به آن اشاره کردیم عمل آرتروسکوپی مچ دست با استفاده از لوله‌ای باریک انجام می‌شود و پس از آن نیز ممکن است پزشک از ابزار‌های دیگری که آن‌ها نیز لوله‌ای و باریک هستند، استفاده کند که همه‌ی آن‌ها از طریق برش‌های کوچک روی پوست وارد ناحیه‌ی مورد نظر می‌شوند.

• وارد کردن مایع کاملا استریل با درون مفصل

در مرحله‌ی بعد پزشک درون مفصل مچ بیمار را با استفاده از مایعی که به طور کامل استریل است، پر می‌کند. این کار به جهت گسترش و باز شدن بیشتر محل جراحی است و در حقیقت باعث گسترش میدان دید پزشک می‌شود.

• بررسی مانیتور و تصویر درون مفصل مچ دست بیمار

پس از اینکه پزشک آرتروسکوپ را وارد مفصل می‌کند، از طریق مانیتور پیش روی خود، درون مفصل را مشاهده می‌کند و مشکلات و اختلالات مربوط به مفصل و دیگر ساختار‌های قابل مشاهده در آن ناحیه را تشخیص می‌دهد. بعد از آن پزشک می‌تواند با استفاده از همان عمل آرتروسکوپی مچ دست اعمال ترمیمی را انجام دهد و یا اینکه برای برطرف کردن مشکل از روش عمل جراحی باز استفاده کند. گاهی پزشک برای ترمیم و رفع برخی مشکلات به میدان دید وسیع تری نیاز دارد و گاهی نیز باید وسایل و ابزار‌های بزرگتری را وارد آن ناحیه کند که برای این کار پزشک ناچار است از روش عمل جراحی باز استفاده کند.

• بخیه زدن و بستن زخم

در مرحله‌ی آخر آرتروسکوپی مچ دست پس از اینکه پزشک مشکل را تشخیص داده و به ترمیم آن پرداخته است، باید سراغ بخیه زدن و بستن زخم برود. برای بخیه‌ی این گونه زخم‌ها معمولا سایر پزشکان از بخیه‌های جذبی که نیاز به کشیدن ندارند استفاده می‌کنند، اما گاهی ممکن است پزشک با توجه به نوع برش و میزان جراحت ایجاد شده نوع دیگری از انواع بخیه‌ها را برای بیمار انتخاب کرده و استفاده کند. اما به طور معمول زخم‌های ایجاد شده در عمل آرتروسکوپی مچ دست بسیار کوچک بوده و به بخیه‌های کاملا کوچک و ریزی نیاز دارند.

تمرینات ورزشی بعد از آرتروسکوپی مچ دست 

دوره‌ی بهبودی پس از عمل آرتروسکوپی مچ دست

بعد از پایان جراحی معمولا بیمار نیاز به ریکاوری ندارد، چراکه در بیشتر مواقع برای عمل آرتروسکوپی مچ دست از بیهوشی عمومی استفاده نمی‌شود و تنها فرد بیمار به صورت موضعی بی حس می‌شود. پس از انجام عمل جراحی توسط پزشک، مچ بیمار با استفاده از بانداژ و گاز استریل کاملا تثبیت می‌شود. استفاده از باند پیچی برای کاهش درد نیز موثر است و برای تثبیت بیشتر پزشک ممکن است استفاده از بریس را به بیمار توصیه و پیشنهاد کند.

بعد از عمل آرتروسکوپی مچ دست فرد باید قادر باشد که انگشتان خود را بدون هیچ مشکلی حرکت دهد. به این نکنه دقت کنید که حرکت دادن انگشتان برای جلوگیری از سفتی و خشکی و همچنین کاهش تورم مچ دست بسیار موثر و کمک کننده خواهد بود. بیماران بعد از عمل جراحی آرتروسکوپی مچ دست توصیه‌های لازم توسط پزشک را دریافت خواهند کرد. این توصیه‌ها می‌توانند روش‌های درمانی، راه‌های تسکین درد، انجام ورزش‌ها و تمرینات فیزیوتراپی، محدود کردن بیمار برای انجام برخی فعالیت‌ها و حرکات، مراقبت‌هایی که باید برای محافظت از زخم انجام شود و بسیاری موارد دیگر باشند.

این نکته نیز قابل توجه است که بعد از آرتروسکوپی مچ دست، بیمار در فاصله‌ی زمانی حدود سه تا چهار هفته به بهبودی کامل دست پیدا می‌کند، برخلاف روش عمل جراحی باز که فرد برای بازگشت به حالت اولیه حدود چند ماه به زمان نیاز خواهد داشت.