آیا تومور استخوان درمان دارد؟
به توده‌ای از سلول‌های تجمع یافته که به صورت غیر قابل کنترل تقسیم و تکثیر می‌شوند، تومور گفته می‌شود. با توجه به این تعریف، تومور استخوان به توده‌ای از سلول‌ها در بافت استخوان گفته می‌شود که به دو نوع خوش‌خیم و بدخیم تقسیم می‌شوند. هنگامی که تومور رشد کند، باعث می‌شود تا بافت سالم جابه‌جا شده و کارکرد طبیعی خود را از دست دهد.
هرچند که تومورهای خوش خیم کشنده نیستند اما، هنگامی که رشد یابند باعث می‌شوند تا بافت استخوانی سالم فشرده شود و منجر به ایجاد مشکلات بعدی شود. تومورهای بدخیم استخوان، سرطانی بوده و این احتمال وجود دارد که از طریق خون یا لنف به قسمت‌های دیگر بدن انتقال یافته و سرطان را گسترش دهند. در این مقاله قصد داریم به این موضوع بپردازیم که آیا تومور استخوان درمان دارد؟ پس با ما همراه شوید.
علائم تومور استخوان
معمولا تومورهای استخوانی خوش‌خیم هیچ علامتی از خود نشان نمی‌دهند و هیچ درد یا ورمی ندارند، تا جایی که تومورهای خوش‌خیم گاهی اوقات تنها به وسیله‌ی اسکن تصویر برداری در حین انجام سایر آزمایش‌های پزشکی شناسایی می‌شوند. با این حال مهم‌ترین علائمی که می‌توانید به واسطه‌ی تومور استخوانی تجربه کنید و به وجود آن پی ببرید شامل موارد زیر است:
معمول‌ترین علامت تومور استخوان، احساس درد مبهم در استخوان آسیب دیده می‌باشد و شامل دردی ناگهانی است که پس از مدتی شدید شده و ثابت می‌ماند تا جایی که می‌تواند فرد را از خواب بیدار کند. یکی دیگر از علائم تومور استخوان، ایجاد شکستگی استخوان به واسطه‌ی یک آسیب ناچیز و سطحی است که شکستگی پاتولوژیک نامیده می‌شود.
همچنین، ممکن است در محل تومور استخوان فرد مبتلا، تورم و التهاب ایجاد شود. علاوه بر این علائم، علائم دیگری نیز به ندرت مشاهده می‌شود که شامل مواردی نظیر تعریق در هنگام شب، تب، ضعف، بی‌حالی و خستگی، کاهش بی دلیل و ناگهانی اشتها و وزن و کم خونی می‌باشد.
تومورهای استخوانی خوش‌خیم و بدخیم
آمارها نشان می‌دهد معمولا بیشتر تومورهای استخوانی از نوع خوش‌خیم و غیرسرطانی می‌باشند. بنابراین، در پاسخ به این پرسش که آیا تومور استخوانی درمان دارد؟ می‌توان گفت که، درصورتی که تومور از نوع خوش‌خیم باشد معمولا تهدید کننده‌ی زندگی نبوده و می‌توان آن را کنترل و درمان کرد. به عنوان مثال، تومور استخوانی استئوکندروما از نوع خوش‌خیم بوده و تا زمانی که در عملکرد و حرکت تداخل ایجاد نکند، می‌تواند نیازی به درمان نداشته باشند.
با این حال، تومورهای استخوانی بدخیم معمولا سرطانی هستند بنابراین، می‌توانند از طریق سیستم لنفاوی و خون به قسمت‌های دیگر بدن انتقال و گسترش یابند. به همین خاطر باید بلافاصله پس از تشخیص، مورد درمان قرار گیرند تا تومور قسمت‌های دیگر بدن را درگیرنکند.
تومورهای بدخیم استخوان در کودکان
شایع ترین و نادر ترین نوع تومور بدخیم استخوان، استئوسارکوم است که در کودکان و بزرگسالان جوان در گروه سنی ۱۰ تا ۲۰ سال قابل مشاهده است. مهم‌ترین پرسشی که فرد در هنگام مشاهده‌ی چنین موردی از پزشک خود می‌پرسد این است که، آیا تومور استخوان درمان دارد؟ باید بدانید که در صورت مشاهده‌ی چنین تومور سرطانی و بدخیمی حتی در افراد کم سن و سال، بلافاصله باید تشخیص و درمان را شروع کرد تا از گسترش آن به قسمت‌های دیگر بدن جلوگیری شود، چرا که تومورهای بدخیم در هر سنی می‌توانند مشکل ساز باشند.
همچنین باید توجه داشت که، تومور استئوسارکوم در پسران شیوع بیشتری نسبت به دختران دارد و در واقع پسرها بیشتر از دخترها درگیر تومور استخوانی استئوسارکوم می‌شوند.
حتی اگر علت بروز استئوسارکوم ناشناخته باشد، عوامل ژنتیکی نیز در بروز آن موثرند. تومور بدخیم استخوان در کودکان دارای علائمی نظیر احساس درد، سفتی و مشاهده‌ی حساسیت در محل تومور، احساس دردی در محل تومور که به تدریج شدیدتر می‌شود و حتی می‌تواند کودک را از خواب بیدار کند، متورم شدن اطراف استخوان آسیب دیده، کاهش عملکرد حرکتی در کودک، شکستگی استخوان‌ها بر اثر آسیب سطحی، ضعف و خستگی، کاهش وزن و کم خونی می‌باشد.
معاینه برای تشخیص تومور
شکستگی، عفونت و سایر شرایط مربوط به استخوان‌ها می‌تواند باعث ایجاد علائمی شبیه به تومور استخوانی شود و پزشک را در تشخیص خود سردرگم کند. با این حال پزشک برای آگاهی از ابتلا و یا عدم ابتلا به تومور استخوانی آزمایش‌های مختلفی را تجویز می‌کند. هنگام مراجعه به پزشک برای تشخیص تومور استخوانی، پزشک یک معاینه‌ی فیزیکی در محل مشکوک انجام می‌دهد و علائم ظاهری بخش مورد نظر را مورد بررسی قرار می‌دهد.
در مرحله‌ی بعد برای افزایش اطمینان، آزمایش‌هایی نظیر نمونه‌ی خون یا ادرار تجویز می‌کند که در این آزمایش‌ها با تشخیص وجود پروتئین‌های مختلف ابتلا یا عدم ابتلا به تومور استخوانی را بررسی می‌کنند. در صورت مثبت بودن جواب آزمایش، پزشک با تجویز عکس برداری با اشعه‌ی ایکس به بررسی اندازه و محل دقیق تومور استخوان می‌پردازد. همچنین، پزشک می‌تواند با استفاده از بیوپسی و نمونه برداری از بافت استخوان به بررسی بیشتر و دقیق‌تر آن بپردازد.
راه‌های درمان تومور استخوان خوش خیم
آیا تومور استخوان درمان دارد؟ می‌توان گفت درصورتی که تومور استخوانی خوش‌خیم باشد، قابل درمان است. تومورهای استخوانی خوش‌خیم گاهی اوقات با مراقبت‌های ویژه و گاهی با استفاده از دارو قابل کنترل و درمان می‌باشند. در برخی موارد تومورهای خوش‌خیم به خصوص در کودکان، به مرور زمان و بدون هیچ مداخله‌ای ناپدید شده و از بین می‌روند.
ولی باید توجه داشت که ممکن است تومورهای خوش خیم در برخی موارد به بافت‌های دیگر گسترش یافته و آن‌ها را نیز درگیر کنند. در چنین مواردی ممکن است، پزشک برداشتن تومور یا استفاده از روش‌های دیگر درمانی را پیشنهاد کند که در چنین شرایطی حتی در صورت برش تومور احتمال بازگشت مجدد آن وجود دارد.
راه‌های درمان تومور استخوان بدخیم
آیا تومور استخوان درمان دارد؟ می‌توان گفت در صورتی که تومور استخوانی بدخیم باشد، ممکن است در درمان آن با مشکل مواجه شوید و سختی‌های زیادی را متحمل شوید. با این حال نباید ناامید شوید و دست از درمان بکشید. در صورت بروز تومور استخوانی بدخیم، تیم متخصص درمانی که شامل متخصص ارتوپدی، پرتوشناسی و پاتولوژیست است شروع به کار می‌کنند.
معمولا تومور استخوانی بدخیم با استفاده از جراحی برداشته می‌شود و همراه با جراحی پرتو درمانی نیز آغاز می‌شود. درواقع، برای به حداقل رساندن میزان سلول‌های توموری از شیمی درمانی و پرتو درمانی در کنار درمان اصلی یعنی جراحی استفاده می‌شود. بعد از اینکه تومور استخوانی مورد درمان قرار گرفت، پزشک با استفاده از اشعه‌ی ایکس و سایر مطالعات تصویر برداری از رفع تومور استخوانی اطمینان حاصل می‌کند. همچنین، می‌توانید با مراجعه‌ی هر چند ماه یک بار به پزشک، سلامت جسمی خود را بررسی کنید.
سخن آخر
تومور یک توده‌ی سلولی است که ممکن است بسیاری از افراد آن را تجربه کرده باشند. تومور استخوانی یکی از انواع تومورها است که در بافت استخوان ایجاد شده و می‌تواند به وسیله‌ی لنف و خون به قسمت‌های دیگر بدن انتقال یابد.
در این مقاله به بررسی این موضوع که آیا تومور استخوانی درمان دارد یا نه؟ پرداختیم و به این نتیجه رسیدیم که همه‌ی تومورهای استخوانی باعث ایجاد سرطان نمی‌شوند و خواندیم که برای تشخیص وجود یا عدم وجود تومور و همچنین، تشخیص نوع آن باید به پزشک مراجعه شود و اقدامات و پیگیری‌های لازم صورت گیرد.
به طور معمول تومورهای استخوانی خوش‌خیم قابل درمان می‌باشند و تومورهای استخوانی بدخیم نیز حتی با وجود سختی فراوان قابل درمان می‌باشند. درصورت مشاهده‌ی تومور بدخیم پزشک با انجام جراحی و با استفاده از شیمی‌درمانی و پرتودرمانی به معالجه می‌پردازد و درصدد رفع تومور برمی‌آید.