انگشت ماشهای چیست؟
انگشتان دستوپا شاید در نگاه اول بسیار محکم به نظر برسند. اما بافت فوقالعاده ظریف و آسیبپذیری دارند. به همین دلیل افرادی که به دلیل شغل خود، بیشازحد از انگشتان کار میکشند، معمولاً دچار آسیبدیدگیهای شدیدی میشوند. یکی از عارضههایی که این افراد را بسیار تهدید میکند، انگشتان ماشهای یا تریگر فینگر میباشد.
همانطور که میدانید در ناحیه دست تاندونهای مختلفی وجود دارند، که درحرکت دادن انگشتان نقش مهمی دارند. حال دورتادور این تاندونها با غلافی احاطهشده است. در اثر عوامل و علتهای مختلف، بافت تاندون ممکن است دچار التهاب شود. در این صورت غلاف دور آنها نیز تنگتر شده، و اینگونه تاندونها تحتفشار قرار میگیرند.
درنتیجه ممکن است یکی از انگشتان در یک حالت ثابت شود، و امکان حرکت دادن آن را نداشته باشید. برای مثال در اثر بروز انگشت ماشهای انگشتان به یکطرف خمشده، و نمیتوانید آنها را تکان دهید. این عارضه در زنان بیش از مردان رخ میدهد، اما معمولاً بیماری شایعی نیست.
درنتیجه تنها در افرادی رخ میدهد، که ساعتها در طول روز از دستان خودکار میکشند. برای مثال انجام اموری مثل تایپ، ورزشهایی با دست و ….میتوانند موجب بروز این عارضه شوند. حال اگر فردی دچار عارضه تریگر فینگر شود، درد بسیار شدید و غیرقابلتحملی را در ناحیه دست احساس خواهد کرد. درنتیجه دیگر نمیتواند مانند گذشته به فعالیتهای روزمره خود ادامه دهد.
مهمترین علل و دلایل ابتلا به انگشت ماشهای
بروز این عارضه دلایل بسیار متعددی دارد. به همین دلیل بروز آن در هر فردی میتواند علتهای خاصی داشته باشد. حال درمان این مشکل نیز، کاملاً بستگی به علت آن دارد. در ادامه به مهمترین دلایل بروز این بیماری اشاره نمودهایم:
آرتریت روماتوئید
آرتریت روماتوئید نوعی بسیاری خود ایمنی میباشد. در این نوع بیماری سیستم ایمنی بهصورت خودبهخود، به مفاصل حمله میکند. این مسئله میتواند موجب آسیبدیدگی تاندونهای دست شده و باعث بروز بیماری انگشت ماشهای شود.
دیابت
دیابت به بالا رفتن قند خون افراد گفته میشود، و معمولاً یک بیماری مادامالعمر خواهد بود. افرادی که به دیابت مبتلا هستند، معمولاً بیش از سایرین دچار تریگر فینگر میشوند.
شغل خاص
افرادی که به انجام ورزشهای حرفهای با دست میپردازند، یا شغل آنها بهگونهای است که باید بهصورت مداوم از انگشتان خود استفاده کنند، بیش از سایرین دچار این بیماری خواهند شد.
سن بالا
سن بالا دیگر علت مهم بروز عارضه انگشت ماشهای تلقی میشود. افرادی که بالای ۵۰سال سن دارند، بیش از افراد دیگر به این عارضه مبتلا میشوند. چراکه در اثر بالا رفتن سن معمولاً تاندون دستها ضعیفتر شده و آسیبپذیرتر میگردد.
جراحی
اگر قبلاً دچار آسیب شده، و جراحیهایی مثل عمل تونل کارپال را انجام داده باشید، ممکن است به همین علت دچار عارضه انگشت ماشهای گردید.
تیروئید کمکار
در این نوع بیماری معمولاً بدن نمیتواند برخی هورمونهای موردنیاز را تولید کند. ابتلا به تیروئید کمکار، میتواند درصد بروز تریگر فینگر را نیز افزایش دهد.
علائم و نشانههای بروز انگشت ماشهای
انگشتان ماشهای ازجمله بیماریهایی است، که معمولاً با علائم فراوانی همراه میباشد. به همین دلیل در همان روز اول، بهراحتی میتوانید آن را تشخیص دهید. حال آشنایی با نشانههای ظهور این بیماری، میتواند در تشخیص و درمان به توقع آن بسیار کمککننده باشد. به همین دلیل در ادامه به بررسی مهمترین علائم ابتلا به انگشت ماشهای پرداختهایم:
درد غیرقابلتحمل
اولین علامت بروز این بیماری درد بسیار شدید و غیرقابلتحمل میباشد. چراکه در این حالت انگشت در یک نقطه ثابت میشود، و این میتواند موجب ایجاد فشار به استخوان آن شود. به همین دلیل این بیماری معمولاً با دردی شدید و آزاردهنده همراه خواهد بود.
قفل شدن انگشتان در هنگام خم شدن
انگشت ماشهای موجب میشود که وقتی انگشت خود را بهطرف داخل خم میکنید، کاملاً قفل شود. یعنی در همان حالت خم باقیمانده، و نمیتوانید آنها را مجدداً صاف کنید.
تورم
همانطور که گفتیم تریگر فینگر در اثر التهاب بافت تاندون رخ میدهد. حال التهاب تاندون میتواند موجب بروز تورم شود. چراکه زیرپوست برخی مایعات تجمع یافته، و در اثر التهاب تاندون انگشتان دچار ورم خواهند شد.
وجود برآمدگی
گاهی در اثر ابتلا به بیماری انگشت ماشهای، برآمدگی کوچکی در ناحیه انگشتان رخ میدهد. این برآمدگی در اثر جمع شدن تاندون رخ میدهد. حال وقتی به ناحیه موردنظر دست میزنید، برآمده بودن آن را بهخوبی احساس خواهید کرد.
صدا دادن استخوانها
دیگر علامت بروز این عارضه صدا دادن استخوانها میباشد. انگشتان دست خود را چندین مرتبه خم و راست کنید. اگر صدایی شنیده شود، بهاحتمالزیاد شما به تریگر فینگر مبتلا هستید.
روش تشخیص انگشت ماشهای چگونه است؟
معمولاً تشخیص این بیماری بههیچعنوان کار دشواری نیست. برای تشخیص قطعی، پزشک ابتدا سابقه پزشکی فرد را موردبررسی قرار میدهد. سپس یک معاینه فیزیکی انجام میدهد، تا از وضعیت انگشتان اطلاعات بیشتری به دست بیاورد.
معمولاً در این حالت پزشک انگشتان را خم و راست کرده و به صدای آنها توجه میکند. درنتیجه پزشک با لمس انگشتان بهراحتی این عارضه تشخیص خواهد داد. همچنین برای تشخیص انگشت ماشهای معمولاً نیاز به عکسبرداری نخواهد بود.
نحوه درمان انگشت ماشهای به چند روش ساده
پسازاینکه علائم و نشانههای اولیه این بیماری را مشاهده نمودید، میبایست فوراً برای درمان به متخصص ارتوپدی مراجعه نمایید. چراکه عدم درمان بهموقع میتواند این مشکل را به عارضهای حاد و بسیار آسیبزننده تبدیل نماید. درمان ترینر فینگر نیز معمولاً پیچیدگی خاصی ندارد. در زیر روشهای درمان این بیماری را نامبردهایم:
مصرف داروهای ضدالتهاب
در صورت ابتلا به انگشت ماشهای علاوه بر تاندون دیگر بخشهای انگشتان شما نیز، ممکن است دچار التهاب شوند. حال پزشک با تجویز داروهای ضدالتهاب، سعی میکند این مشکل را برطرف سازد. وقتی از این نوع داروها استفاده میکنید، التهاب انگشتان در عرض چند روز بهطور کامل برطرف میشود.
بستن آتل
دیگر روش درمان این بیماری بستن آتل میباشد. ممکن است پزشک توصیه نماید، که به مدتزمان دو الی شش هفته از آتل استفاده کنید. بستن آتل به انگشت موردنظر از خم شدن آن جلوگیری میکند. درنتیجه از تشدید این عارضه جلوگیری خواهد شد. معمولاً بستن آتل و مصرف دارو بهصورت همزمان، تأثیر فوقالعادهای در بهبود این عارضه خواهد داشت.
تزریق کورتیزون
تزریق کورتیزون از بهترین شیوههای بهبود انگشت ماشهای میباشد که معمولاً تا پنجاهدرصد در درمان آن مؤثر است. در این روش پزشک برخی داروها را درون بافت انگشت تزریق میکند، تا التهاب و تورم بهطورکلی کاهش یابد.
عمل جراحی
آخرین روشی که برای بهبود این بیماری توصیه میشود، عمل جراحی است. این عمل معمولاً هیچ خطر یا عوارض خاصی به همراه ندارد، و انجام آن برای افراد در سنین مختلف مجاز خواهد بود. در حین انجام این جراحی پزشک از بیحسی استفاده کرده، و سپس برشی در ناحیه انگشتان ایجاد میکند. در مرحله بعد پزشک غلاف دور تاندونهای انگشت را شکاف داده و آن را بازتر و آزادتر میکند.
درنتیجه التهاب تاندونها به این طریق برطرف خواهد شد. جراحی انگشت ماشهای باید حتماً تحت نظر افراد متخصص انجام گیرد. چون اگر به علت کافی نبودن مهارت پزشک، غلاف دور تاندون بهخوبی باز نشود، امکان عود مجدد این عارضه وجود خواهد داشت. در این صورت نیاز به انجام جراحی مجدد خواهد بود.