درمان کیست بیکر

درمان کیست بیکر

کیست بیکر یک توده بیرون زده است که در پشت زانو ایجاد می‌شود. گاهی عواملی مثل آسیب فیزیکی به زانو، موجب ترشح بیش از حد مایع سینوویال و بیرون زدن کیسه روان کننده زانو می‌گردد. این کیست اولین بار توسط دکتر ویلیام بیکر مورد بررسی قرار گرفت و به نام او کیست بیکر نامگذاری شد.

دلایل ایجاد کیست بیکر چیست؟

کیست بیکر که به آن کیست پوپلیتئال یا کیست سینوویال نیز گفته می‌شود، می‌تواند در اثر علل مختلفی ایجاد شود که در ادامه به آن‌ها می‌پردازیم.

• آسیب فیزیکی و جسمانی: آسیب به زانو می‌تواند در اثر ضربه، ورزش و یا فعالیت جسمانی شدید و آسیب‌زا به زانو صورت گیرد. حتی می‌تواند موجب پارگی غضروف زانو نیز شود.

• وجود بیماری‌های مزمن: برخی از بیماری‌های زمینه‌ای مزمن مثل روماتیسم مفصلی و استئو آرتریت می‌توانند موجب آسیب به مفاصل گردند.

کیست بیکر در چه سنی و جنسی شایع تر است؟

کیست بیکر دو نوع اولیه و ثانویه دارد. در نوع اولیه مفصل سالم است و آسیبی ندیده است. این نوع بیشتر در کودکان و نوجوانان دیده می‌شود. نوع ثانویه در اثر آسیب و التهاب مفصل به وجود می‌آید  که در بزرگسالان خصوصاً سنین ۳۵ تا ۷۰ سال شایع تر است. البته به طور کلی کیست بیکر در زنان بالای ۴۰ سال بیشتر است. 

تظاهرات و تشخیص افتراقی کیست بیکر

کیست بیکر به صورت توده برآمده و پر از مایع در پشت زانو است که می تواند از اندازه کوچک تا اندازه یک پرتقال هم متغیر باشد. این توده با درد و ایجاد محدودیت در حرکت نیز، می‌تواند همراه باشد. از تشخیص های افتراقی توده‌های پشت زانو می توان به ترومبوفلبیت وریدی، همانژیوم، توده‌های خوش‌خیم و بدخیم، کیست بیکر و نیز لیپوما اشاره کرد. البته لیپوما از فشردگی و حساسیت کمتری برخوردار است. تشخیص افتراقی پس از معاینه و بررسی توسط پزشک و در صورت لزوم سونوگرافی و دیگر روش‌های تشخیصی صورت می‌پذیرد.

روش‌های تشخیص کیست بیکر

برای تشخیص کیست بیکر از روش های مختلفی استفاده می‌شود که در اینجا به بررسی آن‌ها می‌پردازیم.

1. معاینه فیزیکی و جسمانی و بررسی تاریخچه پزشکی: در این روش پزشک متخصص فرد را از نظر آسیب‌های فیزیکی و جسمانی و نیز از نظر بیماری‌های زمینه آسیب رساننده به مفاصل مثل روماتیسم مفصلی بررسی می‌کند.

2. سونوگرافی: در این روش با استفاده از امواج اولتراسوند، جامد و یا پر از مایع بودن توده مشخص می‌شود که اگر مایع باشد به احتمال زیاد کیست بیکر است.

3. MRI‌ تشخیص افتراقی و دقیق کیست بیکر با تصویر برداری MRI صورت می‌پذیرد.

کیست بیکر چگونه درمان می‌شود؟

در بسیاری از موارد کیست بیکر نیازی به درمان ندارد و خود به خود برطرف می‌شود ولی در صورت نیاز به درمان روش های مختلفی در این باره وجود دارد که به بررسی آن‌ها می‌پردازیم.

1. RICE METHOD در صورت نیاز به درمان، پزشک ابتدا انجام متود RICE را پیشنهاد می‌کند. این متود ساده شامل چهار مرحله است:

• Rest یا استراحت: استراحت کردن و پرهیز از فعالیت شدید اولین گام درمان است.

• ICEیا یخ: استفاده از کمپرس یخ روی توده موجب کاهش تورم می گردد. خاطر نشان می‌شود که نباید خیلی طولانی و بیش از حد از کمپرس یخ استفاده کرد.

• Compression یا بانداژ طبی: بستن زانو با بانداژ طبی به گونه ای که خیلی سفت نباشد و موجب قطع و یا کاهش خونرسانی به عضو نگردد، توصیه می‌شود.

• Elevation یا ارتفاع: پاها را بالاتر از سطح قلب خود قرار دهید خصوصاً هنگام استراحت شبانه می توان با قرار دادن یک بالش زیر پا این کار را انجام داد.

درمان کیست بیکر در منزل با استفاده از متود RICEصورت می‌گیرد. در صورتی که این روش جواب ندهد، درمان های بعدی توسط پزشک تجویز می‌شود.

2. مصرف داروهای Nsaids: مصرف داروهای ضد التهاب غیر کورتیکو استروئیدی مثل ناپروکسن به کاهش درد و التهاب کمک می‌کند.

3. تزریقات مفصلی: در صورت موثر واقع نشدن روش های پیشین پزشک از درمان های دیگر مثل تزریق کورتون به داخل مفصل و خارج کردن مایع مفصلی با سوزن استفاده می‌کند. تزریق مستقیم کورتون به داخل مفصل توسط پزشک باعث کاهش التهاب و درد تورم در مفصل می‌گردد. همچنین در صورت زیاد بودن مایع مفصلی پزشک با سرنگ مایع را خارج می‌کند.

4. درمان‌های تهاجمی : در صورت نیاز به درمان‌های شدیدتر مثل آسیب به غضروف جراحی انجام می‌شود. جراحی کیست بیکر زانو به روش آرتروسکوپی انجام می‌شود. ابتدا تعدادی برش در زانو ایجاد و وسیله‌ای به نام آرتروسکوپ که یک سر آن دوربین است وارد زانو می‌شود.از این روش برای درمان کیست بیکر و سایر آسیب های وارده به مفصل و غضروف استفاده می‌شود.

سایر روش های کمک کننده به بهبود کیست بیکر

• فیزیوتراپی: استفاده از فیزیوتراپی و همچنین ماساژ درمانی برای کاهش تورم، درد و بهبود حرکت انجام می‌شود.

• طب سوزنی: استفاده از طب سوزنی برای کاهش فشار در مفصل نیز می‌تواند موثر و مفید واقع شود.

• حرکات ورزشی مناسب: انجام حرکات ورزشی مناسب برای درمان کیست بیکر نیز می‌تواند موثر واقع شود از جمله این حرکات می‌توان به کشش عضلات همسترینگ اشاره کرد.

درد پشت زانو

شرایط اورژانسی در کیست بیکر

کیست بیکر در بسیاری از موارد بدون نیاز به درمان و به صورت خود به خود از بین می‌رود. بنابراین عموماً مورد نگران کننده‌ای نیست. اما در موارد کمی ممکن است کیست بیکر پاره شود و مایعات کیست وارد ساق پا شود. علائم پارگی کیست بیکر شامل:

• درد زیاد

• تورم و قرمزی در ساق پا

• سفتی و کاهش دامنه حرکت زانو

احتمال ایجاد لخته در ورید‌های ساق پا توسط کیست بیکر نیز هست که بسیار نگران‌کننده است و نیاز به پیگیری و درمان سریع و اوژانسی دارد.

چرا عموما کیست بیکر در پشت زانو ایجاد می‌شود؟

 آسیب به زانو به دلایل مختلفی که پیش‌تر بررسی شد، منجر به افزایش ترشح مایع مفصلی می‌شود. از آنجایی که مایع جریان یک طرفه دارد بنابراین کیست بیکر در پشت زانو ایجاد می‌شود. گاهی به صورت همزمان در پشت هر دو زانو کیست ایجاد می‌شود.

چگونه از ابتلا به کیست بیکر جلوگیری کنیم؟

برای جلوگیری از ابتلا به کیست بیکر روش پیشگیری به جز کاهش حداکثری عوامل ایجاد کننده آرتروز و سایر بیماری های آسیب به مفاصل وجود ندارد. این اقدامات شامل:

• عدم استفاده از کفش نامناسب

• نیاوردن فشار شدید به زانو و در صورت نیاز استفاده از عصا برای کاهش فشار وارده بر زانو

• درمان و کنترل بیماری و آسیب‌های زمینه‌ای مفاصل

سخن پایانی

کیست بیکر عموما ضایعه نگران‌کننده‌ای نیست و به صورت خود به خود برطرف می‌شود. و در مواردی اندک نیاز به درمان های جدی دارد با این حال در صورت مشاهده تورم، سفتی، قرمزی و درد در ساق پا و زانوی خود به پزشک مراجعه کنید. همچنین جلوگیری از فشار بیش از حد به زانو نیز توصیه می‌شود.  در آخر امیدواریم این مقاله جهت آشنایی با کیست بیکر برای شما مفید واقع شده باشد.