درمان نقرس زانو
شاید تابهحال نام بیماری نقرس به گوشتان خورده باشد یا حتی به این بیماری مبتلا شده و کنجکاو شده باشید که این بیماری چیست؟ آیا خطرناک است؟ یا درمان دارد؟ و خیلی سؤالات دیگر که در این مقاله قصد داریم پاسخ آنها را بیابیم.
این بیماری بااینکه درصد کمی از مردم را گرفتار میکند، اما امروزه شیوع آن در حال افزایش است، پس خوب است در مورد آن بیشتر بدانیم.
نقرس چیست؟
بیماری نقرس یا بهاصطلاح عامیانه، بیماری ثروتمندان، نوعی التهاب مفاصل است که سیستم پیچیدهای دارد و به همین خاطر تشخیص آن معمولاً دشوار است و به تبحر و مهارت متخصص و یا پزشک معالج نیاز دارد. بیماری نقرس با حملات ناگهانی و شدید شناخته میشود، این حملات شامل درد ناگهانی، قرمزی، ورم، سوزش، خشکی مفاصل و غیره همراه است، اما لازم است بدانید که فرد بیمار در بیماری نقرس ممکن است دردهای خفیف و ساده را در اوایل بیماری تجربه کند و از کنار آن ساده عبور کرده و به آن توجهی نکند.
احتمال ابتلا به بیماری نقرس با افزایش سن بالا میرود، اما بهطورکلی این بیماری بیشتر در مردان بروز پیدا میکند و امروزه نیز حدود یک تا دو درصد از مردم به بیماری نقرس مبتلا میشوند.
دلایل بروز نقرس
بیماری دردناک نقرس هنگامی در فرد ایجاد میشود که مقدار اوریک اسید خون بالا برود، در این صورت میگوییم فرد دچار هیپراوریسمی شده و گرفتار نقرس شده است. اکنون شاید سؤال شما هم این باشد که اوریک اسید از چه طریقی در بدن افزایش مییابد؟ پاسخ این است که هنگام خوردن غذاهایی که اسیدآمینه بالا دارند، مانند غذاهای دریایی، مرغ، گوشت و غیره مادهای به نام پورین در بدن به وجود میآید که پس طی مراحل و واکنشهایی به اوریک اسید که خاصیت رسوب پذیری بالایی دارد، تبدیل میشود.
اوریک اسید در خون حلشده و از طریق کلیهها از بدن دفع میشود، اما وقتیکه میزان اوریکاسید در بدن افزایشیافته و دفع آن کم شود باعث ایجاد رسوب و بلورههای اوریکاسید اسیدی در مفاصل شده و باعث التهاب و درنهایت نقرس میشود.
آشنایی با غذاهایی که اسیدآمینه و پورین بالایی دارند برای بیماران مبتلابه نقرس مفید خواهد بود، در اینجا به معرفی برخی از آنها میپردازیم:
جالب است بدانید سبزیهایی مثل کلم برو کلی، قارچ، اسفناج و کنگر فرنگی دارای مقادیر زیادی پورین هستند که استفاده از آنها ممکن است برای بیماران مبتلابه نقرس مضر باشد و باعث تشدید بیماری آنها شود.
علاوه بر موارد ذکرشده مواد غذایی دیگری مثل کشمش، گوشت مرغ، ماهی سالمون، زرد آلو، آلوی خشکشده، موز، گوشت بوقلمون، میگو، گوشت اردک، صدف خوراکی، گوشت گاو و حبوباتی مثل ماش، دانهی سویا، لوبیا سفید، عدس، نخود، جوانهی لوبیا، بادامزمینی و غیره نیز دارای مقادیر مختلفی از پورین هستند.
البته این نکته را در نظر داشته باشید که حذف کامل غذاهای پورین دار کار درستی نیست و مصرف مقادیر بسیار کم از پورین برای بیماران مبتلابه نقرس ممکن است و محدودیت خاصی ندارد.
علائم نقرس چیست؟
- اولین علامتی که برای نقرس میتوانیم در نظر بگیریم درد شدید مفصل است. هنگامیکه حملات نقرس رخ میدهد درد بسیار شدید و غیرقابلتحملی در مفصل مبتلا ایجاد خواهد شد که باگذشت زمان کمتر خواهد شد.
- مورد بعدی التهاب و قرمزی پوست قسمت مبتلا است. به این صورت که مثلاً اگر فردی مبتلابه نقرس زانو است، مفصل زانوی او ملتهب و بسیار حساس است و متورم و دردناک و قرمزرنگ است.
- مورد دیگری که بسیار آزاردهنده است محدودیت حرکتی است که بیماری نقرس ایجاد میکند. با پیشرفت بیماری ممکن است فرد بیمار قادر به انجام حرکات معمول نباشد.
تشخیص بیماری نقرس
علاوه بر اینکه از روی علائم بیماری به وجود نقرس پی میبریم، آزمایشها تشخیصی وجود دارند که ما را از ابتلا به این بیماری آگاه میکنند.
یکی از این آزمایشات، آزمایش مایع درون مفصلی است که در این روش پزش معالج با استفاده از سوزن از مایع درون مفصل در منطقهای که مشکوک است نمونهبرداری میکند و سپس این نمونه ازنظر رسوب و کریستالهای اوریکاسید بررسی میشود.
روش بعدی آزمایش خون است که در این روش خون فرد ازنظر مقدار اوریکاسید سنجیده میشود که روش معمولاً گمراهکننده است و قطعیت واضحی ندارد، چراکه در برخی افراد ممکن است اوریکاسید بالا نشان داده شود درحالیکه فرد به نقرس مبتلا نیست و گاهی ممکن است فرد به نقرس مبتلا باشد درحالیکه در آزمایش خون او مقدار اوریکاسید کاملاً معمولی و طبیعی است.
علاوه بر اینها روشهای دیگری ازجمله تصویربرداری با اشعه ایکس وجود دارد که دلیل التهاب مفاصل با استفاده از آن بهخوبی مشخص میشود.
سونوگرافی نیز از دیگر روشهای تشخیص بیماری نقرس است. درواقع با انجام سونوگرافی اسکلتی عضلانی میتوانیم بلورهای اوریکاسید را در مفاصل ردیابی و مشاهده کنیم.
سیتیاسکن نیز روش دیگری است که برای تشخیص نقرس موردنظر است. در این روش حتی اگر فرد در مراحل ابتدایی بیماری باشد و مقدار رسوب اوریکاسید در مفاصل او کم باشد، بازهم بیماری نقرس قابلتشخیص خواهد بود، اما به خاطر بالا بودن هزینه آن معمولاً مورداستفاده قرار نمیگیرد.
درمان نقرس زانو
بیماری نقرس دو نوع درمان خانگی و دارویی دارد، به این صورت که اگر بیماری پیشرفت زیادی نکرده باشد درمان خانگی برای کنترل آن تأثیرگذار خواهد بود، اما بهطورمعمول از درمان دارویی استفاده میشود.
در درمان خانگی نقرس، فرد بیمار میتواند با اصلاح رژیم غذایی خود بیماری را کنترل کند، البته توجه داشته باشید که این کار باید تحت نظر پزشک انجام شود و فرد نباید بهصورت سرخود رژیم غذایی که صرفاً اوریکاسید نداشته باشد را پیش بگیرد. برای مثال اگر در رژیم غذایی فرد کربوهیدرات کافی وجود نداشته باشد، بدن به بیماریهایی مبتلا میشود که خود باعث افزایش اوریکاسید در خون میشود و درواقع بیماری نقرس بهنوعی تشدید میشود. پس فرد بیمار با این کارش نهتنها بیماری را کنترل نکرده است، بلکه منجر به تشدید آن نیز شده است.
در درمان دارویی بیماری نقرس از داروهایی استفاده میشود که یا میزان اوریکاسید خون را کاهش دهد و یا باعث دفع بیشتر اوریکاسید از کلیهها شود. درمان دارویی علاوه بر اینکه حملات نقرس را کنترل میکند باعث کاهش احتمال خطر عوارض بیماری نقرس مانند نقرس بازگشتی، نقرس پیشرفته، سنگ کلیه و غیره خواهد شد.
سخن پایانی
بیماری نقرس نوعی بیماری دردناک و التهابی است که در این مقاله تا حدودی با آن آشنا شدیم و علائم و نشانههای آن را فراگرفتیم. همینطور فهمیدید که راههای درمان نقرس زانو چیست و اینکه این بیماری چگونه در بدن به وجود میآید. اکنونکه با بیماری نقرس آشنا شدید، دانستن این موضوع نیز مفید خواهد بود که هنگام بروز نقرس، هر چه سریعتر به پزشک مراجعه کنید، زیرا این کار باعث میشود درد و رنج کمتری را تحملکنید.