درمان ورم و آب آوردن زانو بدون جراحی
ممکن است برای شما هم پیش آمده باشد که گاهی در ناحیه زانو دچار درد و تورم شدهاید، معمولا در این مواقع علت شناخته شدهای وجود ندارد و نمیدانیم این عارضه به خاطر چه چیزی بروز پیدا کرده است، اما ممکن است دچار آب آوردن زانو و ورم آن شده باشید. امروزه افراد بسیاری وجود دارند که به این عارضه دچار می شوند، چه افرادی که به واسطهی آسیب فیزیکی و چه افرادی که به خاطر ابتلا به دیگر بیماریها دچار آب آوردن و ورم زانو میشوند. در این مقاله تا حدودی شما را برای رویارویی با این عارضه آماده خواهیم کرد.
آب آوردن زانو به چه معناست؟
آب آوردن زانو حالتی است که در آن مایعی پیرامون مفصل زانو جمع شده و سبب تورم، قرمزی، درد و غیره میشود. مایع تجمع یافته در این محل میتواند خود مایع مفصلی باشد که ظاهری زرد رنگ خواهد داشت. همچنین ممکن است خون در اطراف مفصل جمع شده و باعث آب آوردن زانو شود که معمولا به دلیل ضربه یا تروما این اتفاق میافتد، همچنین امکان دارد که مایعی با رنگی دیگر در این ناحیه جمع شود که احتمالا به دلیل برخی از بیماریها یا عفونتها خواهد بود.
علت آب آوردن زانو چیست؟
یکی از شایع ترین و مهمترین دلایلی که میتواند باعث آب آوردن زانو و ورم آن شود، التهاب مفصل زانو است. درواقع در قسمت داخلی مفصل لایه ای از سلولها وجود دارد که به صورت منظم در کنار یکدیگر چیده شده اند واین سلولها که همان غشای سینوویال هستند، مایع مفصلی را ترشح میکنند، حال اگر به هر دلیلی مایع مفصلی بیش از اندازه ی معمول ایجاد شده و به داخل مفصل ترشح شود، زانو ورم خواهد کرد و ما شاهد آب آوردن زانو و درد آن خواهیم بود.
وجود برخی از بیماریها میتوانند باعث آب آوردن زانو و ورم آن شوند. برای مثال استئوآرتریت نوعی بیماری است که در آن مفصل و اجزای داخل آن از بین رفته و فرسوده می شود. این بیماری با ایجاد اختلال در محل مفصل باعث می شود که غشای سینوویال مفصلی مقدار زیادی مایع مفصلی ترشح کند و باعث ورم و درد در ناحیه زانو شود. گاهی این ناحیه متورم در پشت زانو قرار میگیرد که به آن کیست بیکر گفته می شود.
مورد دیگری که در ایجاد ورم و آب آوردن زانو تأثیر گذار است وارد شدن ضربه و آسیب به مفصل زانو است. گاهی وارد شدن ضربه به مفصل زانو باعث آسیب در محل مفصل شده و ورم ایجاد میکند، گاهی نیز این آسیب ممکن است باعث خونریزی در رباطها و یا مینیسک شده و آب آوردن زانو را به دنبال داشته باشند.
یکی از بیماریهای دیگری که در این زمینه باید به آن توجه کنیم، بیماری نقرس است. بیماری نقرس باعث آب آوردن زانو و ورم دردناک آن میشود. به طور کلی ورمی که از بیماری نقرس در محل مفصل ایجاد می شود بسیار دردناک تر از ورمی است که ناشی از بیماری های آرتروز است.
گاهی افرادی به دلیل آب آوردن زانو و درد ناشی از آن به پزشک مراجعه میکنند که هنگام تصویربرداری از مفصل این افراد متوجه بیماریهای شبه نقرس در آنها میشویم. بیماریهای شبه نقرس باعث ورم و آب آوردن زانو شده و در این محل درد ایجاد میکنند.
علاوه بر بیماریها و مواردی که ذکر شد عفونت نیز می تواند موجب آب آوردن زانو شده و به تبع مشکلاتی را برای فرد به وجود آورد.
علائم و نشانههای آب آوردن زانو چیست؟
شایع ترین مشکلی که در آب آوردن زانو، بیماران مبتلا از آن شکایت میکنند، ورم است که در ناحیه مفصل ایجاد میشود. در این افراد زانو بسیار به تماس حساس شده و ملتهب و گرم است و با اندکی تماس، درد و ناراحتی ایجاد میشود. همچنین ممکن است خشکی مفصل و محدودیت حرکت در آن مفصل برای فرد ایجاد شود و در این شرایط معمولا در برخی حالتهای خاص فرد از خم یا راست کردن و جابه جا کردن مفصل خود محروم میشود.
همانطور که گفته شد درد شدید و همچنین التهاب زیاد می تواند نشان دهنده ی بیماری نقرس و یا عفونت در مفصل باشد، بنابراین اگر همراه با التهاب دچار درد شدید شدید، مایع مفصلی در محل مورد نظر باید حتما از نظر بیماری نقرس و یا عفونت بررسی و آزمایش شود.
درمان ورم و آب آوردن زانو بدون جراحی
معمولا روشی که برای درمان آب آوردن زانو استفاده میشود، به عاملی بستگی دارد که باعث بیماری شده، اما به طور کلی در مرحله اول، ساده ترین راه درمان، استراحت و استفاده از کمپرس سرد و بعد از آن استفاده از داروهای ضدالتهاب با منشا غیراستروئیدی خواهد بود.
در بیماریهایی مانند آرتروز روماتیسمی و آرتروز پسوریاتیک که از دسته ی آرتروزهای التهابی محسوب میشوند، مصرف داروهای ضد التهاب و غیر استروئیدی و همچنین داروهای استروئیدی و نیز داروهای ضد روماتیسم و غیره توصیه میشود.دارویی به نام کلشی سین نیز هنگامی مورد استفاده قرار میگیرد که منشا و عامل آب آوردن زانو بیماری نقرس باشد. در این شرایط استفاده از داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی نیز تأثیر گذار خواهد بود.
گاهی نیز مشاهده میشود که عوامل باکتریایی موجب آب آوردن زانو و ورم آن میشوند که در این صورت داروهای آنتی بیوتیک توسط پزشک تجویز خواهد شد. لازم به ذکر است که این آنتی بیوتیکها معمولا از طریق تزریق داخل وریدی استفاده میشوند و در اکثر مواقع چرک و یا عفونتی که در محل مفصل ایجاد شده را تخلیه میکنند که این کار از طریق جراحی باز انجام میشود.
گاهی نیز پارگی و یا آسیب به رباطها، مینیسکها و به طور کلی اینگونه مشکلات باعث آب آوردن زانو میشوند که معمولا اینگونه عوارض با جراحی قابل ترمیم خواهند بود.
برخی راههای درمانی دیگر نیز وجود دارند که به معرفی برخی از آنها میپردازیم.
استفاده از زانوبند برای جلوگیری از وارد شدن آسیب به مفصل و رباطها و دیگر اجزای آن، یکی از روشهای درمانی آب آوردن زانو محسوب میشود. همچنین گاهی از باند کشی برای وارد کردن فشار به زانوی متورم استفاده می شود که در این صورت فشار وارد شده به فضای خارج سلولی زیاد شده و باعث کاهش خروج مایع از داخل سلول ها و ورم زانو خواهد شد و تجمع مایع در محل مفصل را کمتر مشاهده خواهیم کرد.
در مواردی که علائم و نشانههای آب آوردن زانو خیلی شدید باشد و بیماری نسبت به سایر درمان ها پاسخگو نباشد، قبل از عمل جراحی گزینههای دیگری نیز وجود دارد که یکی از آنها تزریق اوزون در داخل مفصل است. این روش درمانی درواقع ترکیبی از روشهای اوزون تراپی و نورال تراپی است که در آن ترکیبی از داروهای ضد التهاب، داروهای هومئوپاتیک، پروکائین، ویتامینها، مواد معدنی و گاز اوزون درون مفصل و نواحی متورم اطراف آن تزریق میشود.
سخن پایانی
آنچه در این مقاله آموختیم درمورد آب آوردن زانو و ورم آن بود. اکنون دانستیم که همواره ورم زانو به خاطر آسیب دیدگی فیزیکی و مکانیکی نیست و گاهی میتواند به دلیل برخی بیماریها از جمله نقرس و یا عفونت باشد، بنابراین ساده گذشتن از کنار این مسئله ممکن است باعث درگیری یک عمر با این بیماریها شده و شما را در انجام فعالیتها و کارهای روزمره دچار محدودیت کند.